کوهنوردی فنی و تخصصی

لیلا اسفندیاری کجوری

• متولد :27بهمن1349
• درگذشت :31تیر 1390(40سالگی)
• بانوی همالیا نورد ایران

لیلا اسفندیاری به حال شهری که زنانش را دوست ندارد اشک ریخت

می گفت هزار متر آخر قله نانگاپاربات سخت بود . توانم به پایان رسیده بود .

تصمیم گرفتم نام تمام زنهایی را که دوست داشتند این قله را صعود کنند زمزمه کنم .

قدمهایم را با نامهایشان یکی کردم . مریم ، مریم ، مریم ، پرستو ، پرستو ، پرستو ، مینا ، مینا ... آنقدر گفتم تا به قله... رسیدم .

پرچمی که روی آن نوشته بود « صعود قله نانگاپاربات ، تقدیم به همه زنان ایران » را در کوله پشتی اش داشت

اما سرما و یخ زدگی مجالش نداد تا عکسی به یادگار بگیرد .

لیلای شاداب و پر انرژی می گفت عکس نانگا را در کتاب دیده است و تصمیم به صعودش گرفته

به امید هیچ کس نبود . اعلام کرد که می رود هر که میخواهد بیاید و تیم بسته شد .

پوستر قله نانگاپاربات در خانه اش کنار شومینه بود . با ماژیک قرمز ، با قدرت تمام بر روی آن نوشته بود

« من نانگاپاربات را صعود کردم » به تاریخ اردیبهشت 87 .

دو ماه قبل از آنکه عازم سفر شود . مطمئن بود که صعود می کند .

تهران ، شهرش اما نپذیرفت این صعود را .

فدراسیون کوهنوردی بعد از جلسات متعدد رسما و قویاً اعلام کرد لیلا اسفندیاری و تیمش موفق به صعود به قله نشده اند .

زمزمه ها دلیل آن را دعواهای دیرینه فدراسیون و باشگاه دماوند می دانستند

آنها که لیلا را باور کردند تعدادشان چندان نبود .

هر چند که همه ی سایت های ورزشی معتبر دنیا خبر صعود لیلا را چنین نوشتند :

« صعود اولین زن مسلمان به قله نانگاپاربات » لیلا اسفندیاری

صدایش هر روز گرفته تر می شد .چشمانش پر اشک بود . مدتها سکوت کرد . در بهت بود .

باورش نمی شد این همه ناملایمتی از شهرش ،دیگر می خواست به همه ثابت کند .

شور و انگیزه اش برای رسیدن به قله تبدیل شد به ضرورت اثبات وجودش به شهری که حیثیت اجتماعی اش را زیر سوال برده بود .

به مردمانی که سایه یک مرد را در کنارش قوی تر از خودش می دیدند .

خانه اش را فروخت . همه زندگیش اش را گذاشت . تا بار دیگر قله ای را زیر پا بگذارد .

K2 را انتخاب کرد . سخت ترین قله جهان .

تنها رفت . می گفت روزهای متمادی در ارتفاعات در چادرش تنها مانده .

تمام مدتی که k2 بود هوا طوفانی بود، هیچ کوهنوردی در منطقه نتوانست به راه ادامه دهد . همه بازگشتند

و لیلا آخرین نفری بود که k2 را با طوفان هایش تنها گذاشت .

باز هم سایت های ورزشی معتبر دنیا استقامت زن ایرانی را ستودند . او آخرین نفری بود که منطقه را ترک کرد .

لیلا اسفندیاری کجوری اولین زن ایرانی که نانگاپارابات(8126)متری که به عنوان دومین قله دشوار جهان را فتح کرد و

در همان صعود سرپرست گروهی بود که اعضایش مردان زبده کوهنوردی ایران بودند.

بنابه وصیت خودش که اگر حین صعود افتادم بگذارید بمانم،میخواهم بام جهان آرامگاه ابدی ام باشد.

امروزه همه لیلا-لیلا میکنند اما،

او آواز اعماق فقر و نداری تا بام جهان را تنهایی و با پای پیاده طی کرد.

لیلا صعود کرد . موقع بازگشت از قله از ارتفاعی سی صد متری سقوط کرد .

لیلا ! باز هم قدمهای آخرت را با نام زن ها یکی کردی ؟ تنها بر روی قله ایستادن چه احساسی داشت ؟

لیلا! سبکبال بودی که دیگر فدراسیون نمی تواند بهانه ای بیاورد ؟

خرسند بودی که ثابت شد تنها می توانی؟ دیگر همه چیز ثابت شد؟

لیلا! سی صد متر سقوط کردی اما هنوز هفت هزار متر بالاتر از ما آن بالا ، بالای بالا آرام نشسته ای و نگاهمان می کنی .

لیلا! شام غریبانت تهران خیس باران شد .

اول مرداد . باورت می شود ؟ نکند اشک های تو بود که بر سر شهرت می ریختی؟

به حال ما گریه کردی؟ به حال ما که پرواز تو را دیدیم و به قفس بردن دوباره بهاره هدایت را برای نمی دانیم چند سال دیگر و زنجیرهایمان محکم تر از آن بود که تکانی بخوریم؟

یا به حال شهرت که زنانش را دوست ندارد ؟

لیلا! دیگر با این شهر و مردمانش کاری نداشتی؟ برای ابد ماندی آن بالا تا فدراسیون کوهنوردی باورش شود تو توانستی؟

نیستی که ببینی حالا برای معرفی ات خبر را این چنین کار می کنند :

لیلا اسفندیاری « اولین زن صعود کننده به قله نانگاپاربات در گاشربروم جان سپرد »

روحش_شاد

لیلا، تو دیگر مثل ما پیر نمی‌شوی!

لیلا اسفندیاری کجوری

منبع : کانال تلگرام کوهنویس جایگاه فرهیختگان

@koohnevis1348